Albana Shala

Waarover dicht je - vroeg het kleine meisje

Waarover dicht je – vroeg het kleine meisje
dat net een voortand had verloren en die op het lotusblad had bewaard

Liefde – durf ik te zeggen, terwijl haar vingers, wetend, de krul achter haar oor strelen
Ze staat groot tussen haar ouders. Ze glimlachen.

Over jou – voeg ik er zachtjes aan toe terwijl ze van camera caminata naar de jagerskamer zweeft,
aan de muur de kop van het hert bevend met haar stappen

Over jou in mij, en de brug
het murmelende water
met lussen van gespiegelde straf voor degenen die meer willen

Over hoop, het liefdesgeloof,
door de mezekouwen gegooid als valse munt om weer terug te keren, blootsvoets,
in vrede

Over de zeelieden die voor Pampus liggen,
dromend van pruimen,
mond vol bier,

half zittend snurkt de kasteelvrouw zachtjes,
sleutels draaien zich in schortgaten,
met een vleugje geluk
glijdt het licht door de gekraakte hazelnoot