Boris Kanen

Nakomers van voorgangers

Deze vloer veegt me
verloren voeten aan
Van verre voorgangers
Illuster, verguisd, vergaan

Muiltjes hier schuifelden
Terwijl heren hoog huiverden
De muzes, ze wreven hen
Dichterlijk, in pruimentijd,
Hun bronstigheid aan

En hier zit ik als nakomer
In torenkamer geheel alleen
Met de wind als kille adem
Je parfum slechts een zweem
Van woorden uit je schoot geboren

Hartstocht liet mij zo verloren
Omringt door historie
Hopend op ‘n terugkeer
Verlangende liefdesglorie
Herboren in mythes van weleer

Nakomers van voorgangers – Writing in residence Muiderslot 2023 Boris Kanen – Klein