Jan Bulsink
Muiderkring
Zal ik hier n Muiden de sporen duiden die in elke
steen van deze burcht gestapeld gevangen raakten, de
poort bewaken die toegang biedt tot het hart van Holland
Hooft heet ik, hier ben ik alleen, draag deze mantel van klei,
in vuur gehard, gesmoord, met de beste mortel gehecht, in
verband gelegd om eeuwen te trotseren en nu ook mij
Weg van de munten, het handelshuis van mijn vader,
de waan van die tijd wordt buiten gesloten, hier wordt gedacht,
ruist taal door alle zalen, liggen verhalen voor de greep
Wil ik liefde bezingen, zoals die mij trof, woorden
vangen voordat ze gaan, vluchtig vervagend, omdat zij het
leven niet langer verdragen in dit somber avondlicht
Kan ik mijn vrienden om de tafel vragen mij te troosten
met een gedicht, een oorspronkelijke oratie of om
mij in te wijden in wat nu voor mij nog gesloten ligt,
laat de dood zichzelf versterven, het is de liefde die wint