Jibbe Willems
Pekbloemen en bermpapaver
ik kruip bedevaarten blaas kaarsen uit in grotkerken staar zo lang
in de zon dat ik van bloed blijf dromen kras namen voor zonen in
tufsteen gooi winkelruiten in met molotovcocktails die ik eerst heb
leeggegoten zoek naar barricaden om op te verdwalen weet nog
hoe we in telefooncellen dansten op ingesprektonen met onze vingers
tastten naar verborgen boodschappen onder tippexvlekken wijn
met warme cola dronken uit plastic bekers jij de nagels die ik beet bewaarde
in je schoolagenda die twee jaar achterliep op onze tijd dat was nog
voor ik op bezoek moest bij de doden om pekbloemen en bermpapaver
op het asveld neer te leggen onkruid in kieren te zaaien achter mij
voetstappen te vermoeden nu kruipt de dorst mijn tong op hitte zonder
uitweg in de dagen uiteindelijk blijft van ons weinig meer dan statistiek